Vage klachten syndroom
Een verschijnsel waarmee behandelaars steeds vaker worden geconfronteerd en waarvoor zij meestal
geen juiste behandeling kunnen aanbieden. Iedere behandelaar heeft wel patiënten in diens praktijk met
klachten die niet zijn thuis te brengen. In Nederland gaat het om bijna 500.000 patiënten waarvoor geen
verklaring voor die verschijnselen kan worden gevonden. De klachten kunnen zeer uiteenlopend van aard zijn.
geen juiste behandeling kunnen aanbieden. Iedere behandelaar heeft wel patiënten in diens praktijk met
klachten die niet zijn thuis te brengen. In Nederland gaat het om bijna 500.000 patiënten waarvoor geen
verklaring voor die verschijnselen kan worden gevonden. De klachten kunnen zeer uiteenlopend van aard zijn.
Ze staan te boek als ’vage klachten’. Tot voor kort bestond er niet zo veel belangstelling voor.
Sinds kort beschikken enkele universitaire ziekenhuizen over speciaal voor deze patiënten opgezette klinieken.
Een internist, psycholoog en psychiater onderzoeken de patiënt en trachten de klachten in beeld te brengen en
daarop een behandeling in te zetten.
Sinds kort beschikken enkele universitaire ziekenhuizen over speciaal voor deze patiënten opgezette klinieken.
Een internist, psycholoog en psychiater onderzoeken de patiënt en trachten de klachten in beeld te brengen en
daarop een behandeling in te zetten.
Waarom wordt het 'vage klachten' genoemd?
De klachten worden door de behandelaar vaak ‘vage’ klachten genoemd omdat niet duidelijk is wat die klachten precies
zijn en waar ze vandaan komen. Het is ook verwarrend, omdat het gelijktijdig lichamelijke - en geestelijke klachten kunnen
zijn. Waar het dan meestal op neer komt, is dat getracht wordt met symptoom-onderdrukkende medicijnen iets te bereiken.
Het kan ook voorkomen dat er niets gedaan wordt. De boodschap die de patiënt dan mee zou kunnen krijgen,
dat die er maar mee moet leren leven, is niet nieuw. Of, dat het ‘tussen de oren zou zitten’.
Leeftijd wordt ook nogal eens als oorzaak genoemd. Het probleem van het niet kunnen thuisbrengen van de klachten en die
adequaat behandelen is buitengewoon vervelend.
zijn en waar ze vandaan komen. Het is ook verwarrend, omdat het gelijktijdig lichamelijke - en geestelijke klachten kunnen
zijn. Waar het dan meestal op neer komt, is dat getracht wordt met symptoom-onderdrukkende medicijnen iets te bereiken.
Het kan ook voorkomen dat er niets gedaan wordt. De boodschap die de patiënt dan mee zou kunnen krijgen,
dat die er maar mee moet leren leven, is niet nieuw. Of, dat het ‘tussen de oren zou zitten’.
Leeftijd wordt ook nogal eens als oorzaak genoemd. Het probleem van het niet kunnen thuisbrengen van de klachten en die
adequaat behandelen is buitengewoon vervelend.